სამშაბათი, 2024-03-19
(-_-)
საიტის მენიუ
    სექციის კატეგორიები
    თამაშები
    ფილმები
    ვიდეო გაკვეთილები
    ლექსები
    მობილური
    სადღეგრძელოები
    სურათები
    მუსიკა
    სპორტი
    ვებ-მასტერებს
    კლიპები
    მანქანები
    counter strike
    პროგრამები
    ჩვენი გამოკითხვა
    მოგწონთ ახალი დიზაინი???
    Total of answers: 257
    სტატისტიკა

    სულ ონლაინში: 1
    სტუმარი: 1
    მომხმარებელი: 0
    შესვლის ფორმა
    მთავარი » 2010 » მარტი » 18
    **********



    მთვარეს რომ ვხედავ შენ მახსენდები
    შენი უძირო შავი თვალები…
    მასავით ცივი, უკაცრიელი,
    იდუმალებით მოცული მზერა...
    მაგრამ ზოგჯერაც მე ამ მზერა
    ვხედავ ალერსს და თბილ ბუნებას…...
    სანამ ღრუბელი მიეფარება
    და დაუბრუნებს იდუმალებას...
    ნეტავ რას მალავ ღრუბლების მიღმა?
    რის დამალვა გსურს ღამის წყვდიადში?
    შენი გრძნობების, ნამდვილი სახის,
    თბილი და სათნო ადამიანის?
    ნება მომეცი ერთხელ შეგეხო
    ცივი თვალები კოცნით გაგითბო...
    მე მსურს ნამდვილი სახე მანახო
    და სათნოების გრძნობით დამათრო...



    grdznobebi

    მხოლოდ ერთხელ,

    მხოლოდ წამით, 
    შემომხედე თვალებში
    დიდი გრძნობით,
    დიდი ვნებით,
    გაიელვე წამებში,
    თვალთა ხედვა დამიბნელე,
    ბრმად ნაფეხურს მივყვები...
    ჭკუას ვეღარ ვუბრძანე და
    მე ჩემს გრძნობებს ავყევი..
    სად წავიდე,
    სად გეძებო,
    შენ ხომ გაქრი წამებში...
    ეხლა ვეღარ გპოულობ და
    მე დაგეძებ ნატვრებში...
    მხოლოდ ერთხელ,
    მხოლოდ წამით,
    შემომხედე....აგყევი...
    გამაგიჟე,გადამრიე
    და ცხოვრებას გაყევი...

     



    ჩვენი გმირების საფატივცემულოთ

    ჩემს სამშობლოში ომია
    მტერი კარზე მოგვდგომია,
    ბევრ დედიკოს შვილის სისხლი
    თვალზე ცრემლად მოდგომია.

    ქართველ ვაჟკაცს, სისხლის ფასად
    სამშობლოსთვის უბრძოლია,
    სიკვდილის წინ, სველ მიწაზე
    შვილებისთვის ულოცია.

    ჯარისკაცის სველ ფიქრებში
    წარსულს მწარედ უთოვია,
    ომში წასულს, გამწარებულს
    უკან გზა ვერ უპოვნია.

    შვილის ცივი სახის ნახვა
    მშობელს ნატვრად გაუხდია
    და ღვთის სახლში, მის სახელზე
    კელაპტარი დაუნთია.

    გმირ ბიჭებთა მოსაგონად
    საფლავიც ვერ აუგიათ,
    გაყინული სხეულები
    სველ მიწაზე დაუწვიათ.

    მათთვის, ვისაც მტრის ნასროლმა
    ტყვიამ მკერდი გაურღვია,
    სამშობლოსთვის დაღუპვისთვის
    ღმერთს ცის კარი გაუღია.

    თუმცა, ბედკრულ საქართველოს
    ბრძოლა მაინც წაუგია,
    მაგრამ გმირ ქართველთა გვარი
    დროსაც კი ვერ წაუშლია.


    ვიცი რო მოხვალ....



    ვიცი დრო მოვა და ჩემს საფლავზე
    შენ ატირდები და ცრემლებს დაღვრი,
    ვიცი მოხვალ და მთხოვ პატიებას,
    თუმც სინანულით თავს დაბლა დახრი,
    ხმას ვეღარ გამცემ გრძნობით გეტყვი,
    რომ გაპატიბ მე დღეს ყველაფერს.
    შენ უფრო მწარედ აქვითინდები,
    რომ ვერ გაიგებ ჩემგან ვერაფერს.
    ვიცი რომ ჩემზე დაგწყდება გული,
    კვლავ რომ სიყვარულს ვერ დაგპირდები.
    გაიბუტები და როცა წახვალ
    მაშინ საფლავში მეც ავტირდები


    შენ არ მენანები,ის დრო მენანება


    შენ არ მენანები,ის დრო მენანება,
    გული რომ დავუთმე და მთელი არსება.
    შენ არ მიყვარხარ,ის დრო მეყვარება
    სიკვდილის კარამდე ჩემთან რომ დარჩება.
    რაა სიყვარული, დროების მონაა,
    ზოგჯერ აღტაცება ღვთაების სადარი
    და თუ სიყვარული ღვთაების წონაა
    ასე ხანმოკლე და მოკვდავი რად არის?
    შენ არ მენანები,ის დრო მენანება.


    სიყვარულის ვარსკვლავები


    მოდი,ვარსკვლავები დავითვალოთ!
    მოგატყუებ და ზევით აგახედებ,
    ყელში შეგაპარებ მსუბუქ კოცნას
    მინდა გაოცებით გადმომხედო.
    იცი რა ლამაზად გიმუქდება
    თვალებში სიხარულით გაოცება?
    წამწამთა ჩარჩო სულს გიმალავს
    ჩემთვის გაჩენილო საოცრებავ...
    ახლა მოდი მართლა დავითვალოთ
    ჩვენი სიყვარულის ვარსკვლავები,
    ჩურჩულით ვთქვათ ჩვენი აღსარება -
    რომ ერთმანეთს გულით ვატარებდით.
    ყველა ნატვრა უნდა აგვიხდინოს
    ახალი წლის ღამე რომ თენდება,
    თვალებს ვეძებ წამწამთა სიღრმეში
    და ჩემი სუნთქვის გაჩერებას,
    მოდი, ვარსკვლავები დავითვალო


    თვალები


    თვალებით გაგიცანი,
    თვალებით მიგეჩვიე
    თვალებით ვსაუბრობდით ჩუმად.
    თვალებით შემეკითხე ასევე გიპასუხე
    და მისით შემიყვარდი უმალ.
    გავიდა დილა და გავიდა საღამო.
    გავიდა დღე-ღამე გრძელი.
    მე ისევ მახსოვხარ, მე ისევ მიყვარხარ.
    და შენს დაბრუნებას ველი,
    თვალებს ენატრები,
    თვალებს ეყვარები,
    ასევე იქნება მუდამ,
    თვალებით გამაკვირვე,
    თვალებით გამაოცე,
    თვალებით ვიცრემლები ჩუმად..


    გიპოვი, შეგხედავ და თვალებს ძირს დავხრი

    შენს თვალებს პირველად როგორც კი შევხედე
    ვიფიქრე, ლამაზი თვალები ჰქონია,
    ასეთი უძირო, ლამაზი თვალები
    ალბათ არავის, არასდროს ჰქონია.
    გიპოვი, შეგხედავ და თვალებს ძირს დავხრი,
    დიდხანს რომ გიცქირო, დამწვავენ მგონია,
    სულ გულში მექნება, ასეთი თვალები
    ალბათ არასდროს, არავის ჰქონია.
    დღემდე ვერ მივმხვდარვარ და ვერ გამიგია,
    ასეთი თვალები თუ ვინმეს ჰქონია,
    მართლაც ლამაზია ეგ შენი თვალები
    თუ მე მიყვარხარ და მიტო მგონია?


    მოვალ !

    მოვალ!
    უძილობა უნდა ჩაგინესტო
    სულში და გითხრა, რომ ... მართლა მენატრები,
    ვიცი გეძინება...როგორ გაგიმეტო
    სველი სიჩუმისთვის... რაღაც მენანები.
    მოვალ!
    ის ტკივილი უნდა გაგინელო
    გულს,რომ გიფატრავდა ბინძური ხელებით,
    ღამე ნასიცხარი... კოცნით გაგითენო
    სუნთქვა შეგიკრა და დაგახრჩო ფერებით.
    არადა...
    ოთახში მარტო ხარ მგონია,
    ფანტავ რუხ ფოტოებს შენი წარსულიდან,
    ვიცი ფიფქებივით დამათოვ ფორიაქს
    მზეს რომ გამოსტაცე ცხელი სხეულიდან.
    იქნებ ...
    ბოლო კადრი ქარში გადაგირჩა
    მინდა ჩემს თვალებში ჭინკები დათვალო
    უნდა გაგაღვიძო! ძილი გადამიცდა
    მინდა ფოტოებით თამაში გასწავლო.
    მინდა...
    ეგ დაჭრილი გული გაგიმთელო
    სისხლად დაწრეტილი,ტკივილის ტარებით
    შენი უცნაური მზერა დავიჩემო
    სახლად გადავიქცე შენი წამწამების.
    მოვალ!
    ეს სიზმარი უნდა აგიცხადო
    სცენას ჩამოვგლიჯო ხავერდის ფარდები,
    მინდა დასასრული ერთად განვიცადოთ,
    კადრად დამიწყე... და ფილმად დავმთავრდები..



    რაც იყო იყო


    იყო სურვილი 
    გრძნობა კი არა,
    იყო ტყუილი,
    იყო მიყვარხარ.
    იყო ცრემლები,
    სიცილი იყო
    და ყველაფერი
    ხანმოკლე იყო.
    თითქოს არც იყო,
    იყო კი, არა,
    ცხოვრებამ ისე
    დაგვატრიალა,
    აღარც კი მახსოვს,
    სიმართლე იყო?
    ან როდის იყო,
    იყო? არ იყო?
    იქნებ საერთოდ
    არც კი ყოფილა,
    იქნებ სურვილი
    დაკმაყოფილდა,
    ან ბედისწერის
    ხარვეზი იყო
    ის, რაც ოდესღაც
    ჩვენს შორის იყო.
    იქნებ ნიშანი
    სიმართლე იყო,
    იქნებ საერთოდ
    არ წასულიყო?
    ან ვინც მეგონა,
    ის, სულ არ იყო
    და ბედისწერის
    გზებიც გაიყო.


    მე თუ ავტირდი....

    მე თუ ავტირდი,ამატირებს უშენოდ ყოფნა,
    ჩემს ბნელ ოთახში ისევ სევდა დაისადგურებს,
    გამახსენდება შენი ნაზი ტუჩების კოცნა,
    შენი ტკბილი ხმა ჩემს არსებას რომ ანადგურებს,
    შენც ატირდები წამოგივა თვალიდან ცრემლი,
    გაგახსენდება რას ველოდით,რა გვხვდა წილადა,
    შენი თვალიდან მოწყვეტილი უმანკო ცრემლი
    დედამიწის გულს გააღვიძებს,მშვიდად რომ სძინავს.
    მე შევიყვარე ხმა რომელიც ახლაც ჩამესმის,
    ხმა ვარსკვლავია მიუწვდომლად რომ გვიმზერს ციდან,
    შენთვის მე ალმათ შემოდგომოს მონატრება ვარ,
    ფოთოლცვენის ქვეშ მოყოლილი ყვავილი ციდა,
    მაშ ავტირდები ამატირებს კვლავ უშენობა,
    შენც ატირდები წამოგივა თვალიდან ცრემლი,
    გაგახსენდება,რომ არსებობს ამ ქვეყნად ბიჭი,
    ბიჭი,რომელიც თვალცრემლიან გოგონას ელის....


    მერე რააააა


    მერე რაა,რომ გარეთ ქარი თმებს უწეწავს შემოდგომას?
    მერე რაა,რომ მე და ლექსი ერთად ვებრძვით უშენობას?
    მერე რაა,რომ მალე თოვლი ზაფხულისას მოშლის ხვატებს?
    მერე რაა,რომ იანვარი კიდევ ერთ წელს მომიმატებს?
    მერე რაა,რომ შემეჩვია ცოტა ცრემლი, სევდაც ცოტა?
    მერე რაა, რომ ჩემი თავი ერთი წუთით შემეცოდა?
    მერე რაა, რომ ღამეს ვაგლეჯ შენი სუნთქვით გამთბარ წუთებს?
    მერე რაა,რომ ატირებულს შენი გული დამაყუჩებს?
    მერე რაა,რომ შემიყვარდი უჩვეულო გითხარ რამე?
    მერე რაა,რომ შენ ცოტა და მე ძალიან შეგიყვარე?
    მერე რაა,რომ ამ ზამთარში ვცდილობ აღარ გაგიავდრდე!
    მერე რაა,რომ გარეთ ქარი სასეირნოდ იწვევს ქუჩას
    მერე რაა,რომ ცივა ცოტა,ცოტას მართლა არაუშავს!
    მერე რაა,რომ გამიგრძელდა ლექსი,რა ვქნა,მაპატიე,
    მერე რაა,რომ ვერ შევძელი, აქაც ვეღარ ჩაგატიე.
    მერე რაა,რომ კიდე დავწერ შენს თავს იქაც დაგანახებ,
    მერე რაა,რომ მეშინია ნაპოვნიდან -დაკარგვამდე


    martooba

    არა, გაზაფხულზე რა უნდა მარტოობას,

    მოგძებნი სადმე და სიყვარულს დაგიმტკიცებ,

    მე შენი თვალებით შევხვდები ყვავილობას

    არ გჯერა? თუ გინდა იებზე დაგიფიცებ!

    -პატარა იების სიცოცხლეს გეფიცები,

    მათ ახლად ახელილ თვალებს,

    ო, ისე ლამაზად მეყვარები

    კიდევაც შეშურდება მთვარეს...

    არა, გაზაფხულზე რა უნდა მარტოობას

    მოგძებნი სადმე და სიყვარულს დაგიმტკიცებ!

    არ გჯერავს? თუ გინდა იებზე დაგიფიცებ!

    -ლურჯთვალა იების სიცოცხლეს გეფიცები......


    warsulia yvelaferi

    მომავალს ვერ შეცვლი, ისიც წარსულია,
    სიმართლეს შეხედე და ნუ გეშინია,
    ჩვენი ოცნებები ყოველთვის ტკბილია,
    მე შენ დაგივიწყო? ეს სისულელეა!

    როგორ დაგივიწყო, ან როგორ დავიწყო,
    ცხოვრება თავიდან მინდა რომ დავიწყო,
    ტკივილი გავაქრო და სევდა დავმალო
    და გულის კუთხეში მინდა რომ დაგმალო.

    მე ასე მეგონა წარსულს ვემალები,
    მაგრამ განვლილ დღეებს ვერ დაემალები,
    ვერ დაემალები მთვარეს და ვარსკვლავებს,
    მე ამ სამყაროში რაღაცა მაკავებს.

    რასაც დავეძებდი, მე ის ვერ ვიპოვნე,
    სიხარულს ვეძებდი, მეგონა ვიპოვნე,
    კითხვას არ ვეძებდი, პასუხი ვიპოვნე,
    უფლის დახმარება ამიტომ ვითხოვე.

    სიმშვიდეს ვეძებდი და ვერსად ვერ ვპოვე,
    ცუდი რაც შემემთხვა, წარსულში დავტოვე,
    სიმართლეს ვეძებდი, სინათლე ვიპოვნე,
    მე კი ეს სიმართლე გულში ჩავიტოვე.




    ბედი

    ვიჯექი ღამით, ჩემ კალმით, სანთლით,
    ცას შევკურებდი, გრუბლებსა ,თვალით,
    ღაცვებზე გორავს ცრემლი კანს მიცვავს,
    სიმწრით ნადენი ქარს მიაქვს, მიაქვს.
    ხელ კანკალებს და კვლავაც ლექსსა ცერს ,
    სისხლი ეს ჩემი, ტანჯვილ გულსა გლეჯს,
    ბედი რომელიც დაწკევლილია,
    მე არ მეგირსა კარს მიაქვს, მიაქვს...




    ლოცვა

    მესმის ზარების რეკვა ნატანჯი,
    ჩურჩულიტ ნათკვამი მოთხრობა ლამაზი,
    გრძნობა რომელმაც მე არ დამინდო,
    როგორღაც ვცდილობ სამოთხეს ცარვიგო...
    ეს გული წყნარად, ტანჯვით მომითხრობს,
    როგორ გავაქრო გძონობა გამქრალი,
    ის მე მირჩევს რომ მიწა დავტოვო,
    ცის კამარაზე ლოცვა დავიწყო...
    ჩვენ ჯოჯოხეთი ტანჯვიტა განვლეთ,
    მრავალი ცოდვა გულით ვათრიეთ,
    ჩვენ როცა სიყვარულს ერთმანეთს ვფიცავდით,
    თურმე ერთ სიტყვით ჩემ სიკვდილს ფიკრობდი...
    ვიღაც ჩურჩულებს რომ უნდა მძულდე,
    ვიღაც ფიქრობს ცოდვა შეგინდო,
    ეს გძნობა ლექსებში დარჩენას ითხოვს,
    ხატ დამხობილი ღმერთს სიკვდილსა ვთხოვ...


    უსაზღვროდ მიყვარხარ

    სული დამიმძიმდა, გული დამიმძიმდა,
    რადგან ვერ ვისრულებ იმას, რაც მე მინდა...
    უსაზღვროდ მენატრები, მზემდე მიყვარხარ,
    მინდა შენთან ვიყო, მაგრამ შორსახარ...
    ნეტავ, მეღირსება კიდევ ერთხელ გნახო?!
    ნეტავ, მეღირსება ისევ ჩაგეხუტო?!
    უზომოდ მენატრები, ქუჩებში მელანდები,
    გადის დღეები და მხოლოდ შენ მედარდები...
    ფიქრებში მიზიხარ... მე შენ ვერ გელევი...
    უსაზღვროდ მიყვარხარ და შორიდან გეფერები.


    * * * *

     "ამ ქვეყნად მოსვლა ,
    სხვა თუ არა მარტო
    იმიტომ ღირდა რომ
    შენთვის ერთხელ
    მაინც მეთქვა მიყვარხარ ”
    შეიძლება ამ სამყაროში
    მხოლოდ ადამიანი ხარ,
    მაგრამ ვიღაცისთვის მთელი
    სამყაროხარ მხოლოდ იმიტომ,
    რომ ვიღაცას არ უყვარხარ ისე,
    როგორც შენ გინდა რო უყვარდე,
    იმას არ ნიშნავს,
    რომ იმ ადამიანს მთელი გულით არუყვარხარ
    ” რა ვქნა სიტყვებს ვერ ვპოულობ შენთვის შესაფერს ,
    დავდუმდები და დუმილი გეტყვის ყველაფერს ”


    იტიდება საიტი

    იყიდება ეს საიტი 10 ლარად დევს ბევრი სიახლე მომხმარებელი 80-100 კაცი ნორმალური საიტია ვისაც უნდა დამიკავშირდეს. 
    მობილური:898340112
    სახლის ტელეფონი:17-83-74
    სკაიპი:nikusha6049



    ძებნა
    კალენდარი
    «  მარტი 2010  »
    ორსამოთხხუთპარშაბკვ
    1234567
    891011121314
    15161718192021
    22232425262728
    293031
    ჩანაწერების არქივი
    საიტის მეგობრები
    Copyright MyCorp © 2024
    Create a free website with uCoz