ვიჯექი ღამით, ჩემ კალმით, სანთლით,ცას შევკურებდი, გრუბლებსა ,თვალით,ღაცვებზე გორავს ცრემლი კანს მიცვავს,სიმწრით ნადენი ქარს მიაქვს, მიაქვს.ხელ კანკალებს და კვლავაც ლექსსა ცერს ,სისხლი ეს ჩემი, ტანჯვილ გულსა გლეჯს,ბედი რომელიც დაწკევლილია,მე არ მეგირსა კარს მიაქვს, მიაქვს...