დაგვემშმვიდობა ზაფხული,
მწველი,მცხუნვარე დღეები.
სულ თვალწინ მიდგას სოფელი,
გადაქოჩრილი დღეები.

პატარა,ანცი მდინარე
და ოქროსფერი ველები,
ციხე-კოშკები მძინარე,
ძველად სამშობლოს მცველები;

ბეღლისოდენა წისქვილი,
ყურებდაჭრილი მურია,
მთის წყარო მოუსვენარი,
რომ სვამ და ისევ გწყურია.

თვალს მიბრწყინებენ,მომდევენ
მშობელ სოფელზე ფიქრები,
შემოდგომაზე პირველი,
კვლავ ჩემს სკოლაში ვიქნები.

გულს ამიძგერებს ზარის ხმა,
შეხვედრის ტკბილი წამები,
იქ ჩემს საყვარელ აღმზრდელებს
ხალისით მივესალმები.