სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
მთავარი » ლექსები
|
ნისლი |
|
|
- რას ფიწრობ, ნისლო, ტიალო, შემჯდარო გორის ფხაზედა? განა შენც რამე გაწუხებს ამ ოხერ ქვეყანაზედა?
იქნება მტერი დაგეცა, რისხვა გაწვიმა თავზედა, ან იქნებ შენი მიჯნური შენს რაყიფს უწევს მკლავზედა?
გან შენაც იცი ჯავრობა, რისხვიტ ანთება წამზედა? შენაც თუ იცი ტირილი, ცრემლის დაგუბვა თვალზედა?
ან თუკი გრძნობ რას ამ ქვეყნად, ჰფიქრობ ავსა და კარგზედა? - ჰაი, ჰაი, რომ მეც ვფიქრობ, შესხმა მეც ვიცი ფრთებისა,
თავად ფიქრი ვარ, ნაფიქრი დიდის მაღალის მთებისა; გული მეც გამიხარდების, რისხვითაც ამენტებისა;
მეაც შემიძლი ჯავრობა, თვალზედაც ცრემლი მწვთებისა, ჩემი ცრემლია, დილით რომ ბალახზე ნამი დგებისა;
მეაც შემიძლი ალერსი ჩემი ძმების და დებისა; თუმც კი მაღლა ვარ მთაზედა, დარდი მე აქაც მწვდებისა;
მეაც მყავ ჩემი ნანდობი - მწვანე კალთები მთებისა, იმათ ენაცვლოს ჩემ თავი, ეს გული მათთვის ჰკვდებისა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
|
|
|
|
|
ლექსები |
|
|
ციურ ტკივილი, გრძნობა პროტესტის, ვკვდები, მინდები… მე ამ ყველაფერს ერთადა ვგრძნობ, მგონი ვგიჟდები, თუ კი მომისმენ, დაფიქრდები, ალბათ მიხვდები, როგორც არასდროს, ეხლა ისე ძლიერ მჭირდები. მინდა, ხო მინდა, ეს მე მინდა, რომ კვლავ იცოცხლო, არც კი გაბედო ასი წელი კიდევ სიკვდილი, არ გამიმეტო, არ გამწირო, გთხოვ არ წახვიდე, გთხოვ, რომ მოიგო სიცოცხლისთვის ბოლო ჭიდილი. ჯერ ის ქორფაა, უსუსური, წმინდა, პატარა, სათუთი, თბილი და უმანკო ვით ზეციური, აცადე ტრფობას, სილამაზეს და სისპეტაკეს, აცადე გახდეს ანგელოზი ამ ქვეყნიური. უმისოდ რა ვქნა, სად წავიდე, ვის ვკადრო მეტი, თუ ბერი გავხდე, სადმე ქვაბში დავიდო ბინა,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
|
|
|
|
|
********** |
|
|
მთვარეს რომ ვხედავ შენ მახსენდები შენი უძირო შავი თვალები… მასავით ცივი, უკაცრიელი, იდუმალებით მოცული მზერა... მაგრამ ზოგჯერაც მე ამ მზერა ვხედავ ალერსს და თბილ ბუნებას…... სანამ ღრუბელი მიეფარება და დაუბრუნებს იდუმალებას... ნეტავ რას მალავ ღრუბლების მიღმა? რის დამალვა გსურს ღამის წყვდიადში? შენი გრძნობების, ნამდვილი სახის, თბილი და სათნო ადამიანის? ნება მომეცი ერთხელ შეგეხო ცივი თვალები კოცნით გაგითბო... მე მსურს ნამდვილი სახე მანახო და სათნოების გრძნობით დამათრო...
|
|
|
|
|
|
grdznobebi |
|
|
მხოლოდ ერთხელ, მხოლოდ წამით, შემომხედე თვალებში დიდი გრძნობით, დიდი ვნებით, გაიელვე წამებში, თვალთა ხედვა დამიბნელე, ბრმად ნაფეხურს მივყვები... ჭკუას ვეღარ ვუბრძანე და მე ჩემს გრძნობებს ავყევი.. სად წავიდე, სად გეძებო, შენ ხომ გაქრი წამებში... ეხლა ვეღარ გპოულობ და მე დაგეძებ ნატვრებში... მხოლოდ ერთხელ, მხოლოდ წამით, შემომხედე....აგყევი... გამაგიჟე,გადამრიე და ცხოვრებას გაყევი...
|
|
|
|
|
|
ჩვენი გმირების საფატივცემულოთ |
|
|
ჩემს სამშობლოში ომია მტერი კარზე მოგვდგომია, ბევრ დედიკოს შვილის სისხლი თვალზე ცრემლად მოდგომია.
ქართველ ვაჟკაცს, სისხლის ფასად სამშობლოსთვის უბრძოლია, სიკვდილის წინ, სველ მიწაზე შვილებისთვის ულოცია.
ჯარისკაცის სველ ფიქრებში წარსულს მწარედ უთოვია, ომში წასულს, გამწარებულს უკან გზა ვერ უპოვნია.
შვილის ცივი სახის ნახვა მშობელს ნატვრად გაუხდია და ღვთის სახლში, მის სახელზე კელაპტარი დაუნთია.
გმირ ბიჭებთა მოსაგონად საფლავიც ვერ აუგიათ, გაყინული სხეულები სველ მიწაზე დაუწვიათ.
მათთვის, ვისაც მტრის ნასროლმა ტყვიამ მკერდი გაურღვია, სამშობლოსთვის დაღუპვისთვის ღმერთს ცის კარი გაუღია.
თუმცა, ბედკრულ საქართველოს ბრძოლა მაინც წაუგია, მაგრამ გმირ ქართველთა გვარი დროსაც კი ვერ წაუშლია.
|
|
|
|
| |
|
|
კალენდარი |
« მარტი 2024 » | ორ | სამ | ოთხ | ხუთ | პარ | შაბ | კვ | | | | | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|